Ο Ταξιδευτής Χρωμάτων είναι αυτός που με ονειρική διάθεση μπαίνει μέσα σε μια εικόνα, ένα πίνακα ή μια μουσική, έρχεται σε επαφή με τους κατοίκους των εκεί κόσμων, αλληλεπιδρά με τον περιβάλλοντα χώρο, βιώνει ψυχικές εμπειρίες και ανακαλύπτει πτυχές του εαυτού. Όλα τα στοιχεία αυτά που συνθέτουν κόσμους πρόκλησης, αυτό-ανακάλυψης και εξέλιξης.
Τα χρώματα, η γεωμετρία, οι "μυρωδιές" και οι μουσικές αισθήσεις που αποπνέουν, όπως και η θεματολογία τους, αποτελούν τους αναγκαίους "οδοδείκτες" προκειμένου να συντονιστεί κάποιος με το έργο και να κάνει το ταξίδι αυτό Μαγική Πράξη.
Πάνω σε αυτό, κάποια έργα μπορούν να μαγνητίζουν και να προδιαθέτουν περισσότερο λόγω αρχετυπικών εικόνων αλλά και υποκειμενικών στοιχείων ψυχοσύνθεσης με τα οποία συντονίζεται κάποιος πιο εύκολα.
Ο Ταξιδευτής Χρωμάτων είναι αυτός που βολτάρει με τη δική του φαντασία, βλέποντας έναν πίνακα, μια εικόνα, ακόμα και έναν ήχο ως ερέθισμα-πύλη προκειμένου να μπει μέσα σε αυτό και να αλληλεπιδράσει με έναν άλλο κόσμο. Και, ίσως, κάπου ή με κάποιο τρόπο, οι δρόμοι κάποιων ταξιδευτών διασταυρώνονται.
Ο Ταξιδευτής Χρωμάτων χρησιμοποιεί την ενσυναίσθηση για να συντονιστεί και την ισχυρή του φαντασία για να πλάσει τον κόσμο εξαρχής ή να χρησιμοποιήσει το έτοιμο αισθητήριο ερέθισμα (ζωγραφικός πίνακας, εικόνα, ήχος, μουσική) προκειμένου να περιπλανηθεί. Οι ζωγραφικοί πίνακες έχουν την τιμητική τους, γιατί πρώτα από όλα το κάδρο του πίνακα παραπέμπει ψυχικά σε παράθυρο εισόδου σε έναν άλλο κόσμο. Η αίσθηση της εμφανούς κίνησης ή και της κίνησης που υπονοείται, η τεχνοτροπία που σε προκαλεί και σε παρασύρει μπορεί να είναι ένα άλλο σημάδι. Ο χώρος και η γεωμετρία του παίζουν επίσης βασικό ρόλο για τον ταξιδευτή στη βάση του συσχετισμού του με τον ψυχικό του χώρο. Παρά ταύτα, τα χαρακτηριστικά που προκαλούν τον καθένα παραμένουν προσωπικά.
Το ταξίδι μέσα σε ένα πίνακα μπορεί να έχει επίπεδα που εξαρτώνται από την διάθεση, το πόσο πολύ μπορεί να "μπει" κάποιος μέσα στον πίνακα και πόσο έντονα το βιώνει, κάτι που ενδεχομένως να διαμορφώνει και ένα είδος "ικανότητας" πέραν της ενσυναίσθησης.
Άτυπα, το ταξίδι μέσα στους πίνακες και τους ήχους, έχει αναφερθεί έμμεσα σε αρκετά καλλιτεχνικά ρεύματα όπως στον ιμπρεσσιονισμό, τον ντανταϊσμό και τον σουρρεαλισμό, ενώ στο σινεμά εμφανή αναφορά έγινε στη κινηματογραφική μεταφορά του "Mary Poppins" της P.L.Travers, όπου η πρωταγωνίστρια Mary Poppins μαζί με τα δύο παιδιά που είχε αναλάβει ως νταντά και έναν περιπλανώμενο καλλιτέχνη, πηδούν μέσα στον κόσμο των χρωμάτων. Πιο ενδεικτική, όμως, αναφορά στο θέμα έγινε από τον Ιάπωνα σκηνοθέτη Akira Kurosawa στην σπονδυλωτή ταινία "Dreams", και πιο συγκεκριμένα στο "Crows" όπου ένας σπουδαστής ζωγραφικής-επισκέπτης μουσείου, ταξιδεύει μέσα στους πίνακες του Van Gogh συναντώντας τον ίδιο τον ζωγράφο.
Ταξιδευτής Χρωμάτων ΔΕΝ σημαίνει κριτική τέχνης και δεν αφορά την διανοητική προσέγγιση του έργου αλλά την βιωματική εμπειρία που χρησιμοποιεί το έργο ως ερέθισμα-portal για ταξίδι και όχι το έργο αυτό καθεαυτό. H κατανόηση και η αποτίμηση της αξίας ενός έργου είναι κάτι που έπεται και όχι προηγείται.
Το Ταξίδι στα Χρώματα, τους πίνακες ή και τους ήχους, είναι μια μαγική/ερωτική πράξη που ζωντανεύει τους κόσμους, εκλεπτύνει τον ψυχισμό και ενδυναμώνει τη δημιουργική φαντασία. Γι αυτό το λόγο, ίσως να έχει αξία τα έργα που εκτίθενται για ταξίδι, να έχουν από υποτυπώδη έως υψηλή αισθητική αξία.