Η αλήθεια είναι ότι όταν δημοσιεύσαμε το πρώτο μέρος αυτού του άρθρου, δεν είχαμε την παραμικρή ιδέα για τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που θα ακολουθούσαν! Φαίνεται ότι ο κόσμος είναι πλέον αρκετά έτοιμος να δεχθεί και, αναπόφευκτα, να αναπαραγάγει κάποιες ιδιαίτερα αιρετικές ιδέες, σε σχέση με αυτές που επικρατούσαν μέχρι τώρα στο χώρο της αναζήτησης. Φυσικά, αυτό δεν είναι τυχαία συγκυρία αλλά, περισσότερο, μας δείχνει ότι είναι αδύνατο να κρυφτείς σε δύσκολους καιρούς, καθώς η ανάγκη για ειλικρίνεια και τιμιότητα γίνεται σχεδόν επιτακτική! Όχι πολύ μακριά στο μέλλον, ο χώρος της αναζήτησης θα έχει αφήσει για τα καλά πίσω του τον παλιό του εαυτό και θα έχει αγκαλιάσει αυτό που σήμερα μοιάζει αυθάδικα διαφορετικό.
Πολυφορεμένοι μανδύες που λιώνουν και σχίζονται, ξέθωρα χρυσά στολίδια, κουκούλες που πέφτουν απαλά στην πλάτη καθώς η Ομορφιά και η Ασχήμια είναι έτοιμες να δεχθούν τις πρώτες ζεστές ακτίνες του ήλιου στα χλωμά τους προσωπεία.
Βασικές Τεχνικές Ελέγχου της Πληροφορίας (μέρος 2ο)
3. Τεχνική Εμφύτευσης Λέξεων-Κλειδιών
Σαν συνέχεια της τεχνικής της Ηχητικής Σήμανσης & Προσταγής, η Τεχνική Εμφύτευσης Λέξεων-Κλειδιών είναι γνωστή για τη δυνατότητα της να τροποποιεί τάχιστα την αντίληψη του πιθανού παραλήπτη της. Την συναντάμε κυρίως στο χώρο του οπτικοακουστικού θεάματος, όπως επίσης και σε επιδέξια γραμμένα κείμενα, σε τεχνικές ύπνωσης κλπ. Η τεχνική, συνήθως, περιλαμβάνει ένα ισχυρό λεκτικό ή εικονικό χτύπημα-σοκ, το οποίο ακολουθείται από την προσεκτικά επιλεγμένη λέξη-κλειδί, αιφνιδιάζοντας τον παραλήπτη και αποτυπώνοντας τη συγκεκριμένη έννοια στο μυαλό και τον ψυχισμό του, η οποία στη συνέχεια του προκαλεί αλυσιδωτές ψυχικές αντιδράσεις. Τα αποτελέσματα των αλυσιδωτών αυτών ψυχικών αντιδράσεων είναι αυτά που θα καθορίσουν το αν η τεχνική απέβη τελικά ωφέλιμη ή καταστροφική για την εξέλιξη του ατόμου. Βασικό συστατικό της επιτυχίας, ή μη, της εν λόγω τεχνικής είναι η αιχμηρότητα του σοκ που προκαλείται, σε συνδυασμό πάντα με την επιλογή της κατάλληλης λέξης-κλειδί που το ακολουθεί.
4. Το Επιθετικό Μοτίβο και η "Κινούμενη Άμμος"
Το μοτίβο αυτό αφορά κυρίως στον χώρο της εικόνας και επειδή "χτυπάει" - όπως και οι προηγούμενες τεχνικές - απευθείας στο ασυνείδητο, είναι πολύ δύσκολο να γίνει αντιληπτό σε πρώτη φάση. Πρόκειται για ένα αθόρυβο αλλά πανίσχυρο μοτίβο-πληροφορία που βασίζει τη δύναμη του στον άγνωστο δημιουργό του, ο οποίος, εκ του αποτελέσματος, αντιλαμβανόμαστε ότι κινείται επιθετικά. Τα μοτίβα αυτού του είδους δεν μπορούν να περιγραφούν με όρους που αντιλαμβάνεται η μέση ανθρώπινη συνείδηση, αφού προέρχονται από εξώτερα ή, αν θέλετε, απόκοσμα επίπεδα αντίληψης ενώ ο ανθρώπινος παράγοντας έχει αναλάβει ρόλο αποκλειστικά και μόνο εκτελεστικό, ως προς την εκδήλωση τους στο ανθρώπινο πεδίο.
Η κύρια εκδήλωση ενός τέτοιου μοτίβου γίνεται, ως επί το πλείστον, μέσω του χώρου της διαφήμισης, των κινουμένων σχεδίων, των παιδικών ή άλλων κινηματογραφικών ταινιών και, μάλιστα, συνήθως εκείνων που ανήκουν στον χώρο του 'φανταστικού'. Ορισμένες φορές δε, βρίσκουμε να "υποβόσκουν" τέτοια μοτίβα και σε πίνακες ζωγραφικής ή άλλα έργα τέχνης. Τα κύρια χαρακτηριστικά - όπως ομολογεί και ο τίτλος περί 'κινούμενης άμμου' που δώσαμε - έχουν να κάνουν με την ανάδυση σχημάτων και φορμών (ψηφίδων), τα οποία συνθέτουν παλλόμενες επιθετικές μορφές που άλλοτε "καταπίνουν", ως κινούμενη άμμος, και άλλοτε "εκτοπίζουν" οτιδήποτε βρίσκεται σε κοινό χώρο.
Τα χαρακτηριστικά αυτά γίνονται αντιληπτά μόνο από όποιον μπορεί να δει τα πράγματα μέσα από ένα διαφορετικό ή, αν θέλετε, βαθύτερο επίπεδο αντίληψης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί όταν καταφέρει κανείς να δει τον περίγυρο λιγότερο ως διαχωρισμένες λεπτομέρειες και περισσότερο ως σύνολο ή ομάδες συνόλων, ώστε να διακρίνει άλλα μοτίβα (patterns) και σχήματα που αναδύονται με τη βοήθεια της φωτοσκίασης και των χρωμάτων. Περιγραφικά μιλώντας, μοιάζει όπως όταν έχουμε εστιάσει κάπου το βλέμμα μας και μετά μισοκλείσουμε τα μάτια μας, έτσι ώστε τελικά χάνεται η λεπτομέρεια εστίασης και διευρύνεται ο ορίζοντας δεξιά και αριστερά του πεδίου που μας περιβάλλει.
Είτε μπορούμε να αναγνωρίσουμε τα συγκεκριμένα μοτίβα είτε όχι, γεγονός είναι ότι οι άμυνες μας είναι περιορισμένες και ο βαθμός αποτελεσματικότητάς τους εξαρτάται - για ακόμη μία φορά - από την προσωπική μας εγρήγορση αλλά και την απαραίτητη αποστασιοποίηση που θα έχουμε προκειμένου να τα αναγνωρίσουμε.
5. Τεχνική της Επανάληψης > Συνήθειας > Αποδοχής
"Επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως."
Η βιομηχανία του θεάματος έχει βάλει για τα καλά στο χέρι της αυτό που αποκαλούμε "Επιστημονική Φαντασία". Και πως θα μπορούσε άλλωστε να μην το κάνει, εφόσον, όταν δίπλα στην 'επιστήμη' μπαίνει και η 'φαντασία', το μίγμα που προκύπτει είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον! Υπάρχει όμως ένας σκόπελος εδώ. Επειδή ακριβώς το θέμα από μόνο του είναι ιδιαίτερα ρευστό, μπορεί ο κάθε δημιουργός να παρεμβάλλει με σχετική ευκολία στην επικρατούσα Πραγματικότητα, οτιδήποτε μπορεί να έχει στο μυαλό του και το οποίο πασχίζει να περάσει προς τη μάζα των υπόλοιπων μυαλών εκεί έξω. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί είτε θετικό για τον άνθρωπο είτε αρνητικό. Επειδή όμως στο παρόν άρθρο εξετάζουμε κυρίως το θέμα των κρυφών ανθρωπο-παγίδων, θα στρέψουμε την προσοχή σας προς τα επικίνδυνα σημεία του πράγματος.
Παράδειγμα: σε αρκετά από τα films και τα serials Ε.Φ. - ακόμη και σε άλλα κινηματογραφικά είδη - ορισμένοι από τους ηθοποιούς οι οποίοι υποδύονται ανθρώπινους ρόλους, στην ουσία δεν δείχνουν και τόσο ανθρώπινοι! Με την έννοια ότι υπάρχει ένα μεταλλακτικό στοιχείο στην εμφάνιση τους που προϋποθέτει την αιθερική και σωματική (μορφική) αλλοίωση της ανθρώπινης υπόστασης. Προσέξτε, έχει να κάνει με το θέμα της κρυφής πληροφορίας που θίξαμε παραπάνω. Δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από τον εγκέφαλο σε πρώτο επίπεδο, μπορεί μόνο να γίνει αντιληπτό με αυτό που ονομάζουμε "βαθύτερη όραση". Αλήθεια, όμως, τί γίνεται όταν κάποιος παρακολουθεί συνεχώς μορφότυπους διαφοροποιημένους από τον μέσο ανθρώπινο; Μήπως με την επανάληψη συνηθίζει τόσο ώστε στο τέλος να του φαίνονται απόλυτα φυσιολογικοί; Και για να μην γίνει καμιά παρεξήγηση, να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν αναφερόμαστε σε εκείνη την ιδιαίτερη, σχεδόν ζωώδικη ενέργεια που βγάζουν αρκετοί ηθοποιοί στην προσπάθεια τους να ανταποκριθούν σε έναν δύσκολο ρόλο.
Όμως, το θέμα θέλει εξαιρετική προσοχή στη διερεύνηση του, γιατί, εδώ, υπάρχει μια λεπτή διαχωριστική γραμμή που, αν δεν τη διακρίνει κανείς εγκαίρως, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εμπλακεί σε ευφάνταστα σενάρια συνομωσιολογίας, τα οποία στερούνται πραγματικού υπόβαθρου. Παράλληλα, τίθεται το θέμα της ψυχικής αντίστασης και θωράκισης που θέτει ο εαυτός μας, προκειμένου να αμυνθεί απέναντι σε τραύματα και δυσμενείς καταστάσεις. Και το πράγμα αρχίζει να περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, αν αναλογιστούμε ότι σε τέτοιου είδους αμυντικές καταστάσεις είναι που η μορφολογία του σώματος μας μπορεί να διαφοροποιηθεί και να αποκτήσει χαρακτηριστικά πιο επιθετικά ή/και πιο απόκοσμα, παροδικά ή μόνιμα.
6. Τεχνική της Αντικατάστασης Λέξεων ή, αλλιώς, Remake Πραγματικότητας
Η αντικατάσταση μιας λέξης με μια άλλη μπορεί να αλλάξει όλο το νόημα της πρότασης, της παραγράφου, του κειμένου και να επηρεάσει, αντίστοιχα, τα μυαλά που διαβάζουν ή ακούν όλα τα παραπάνω, αλλάζοντας, έτσι, τα μέτρα και τα σταθμά της επικρατούσας πραγματικότητας. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιείται κατά κόρον από πολλές αντίπαλες πλευρές, προκαλώντας άλλες φορές θετικές και άλλες φορές κωμικοτραγικές αλλαγές. Στην ουσία, πρόκειται για το πολύχρωμο "περιτύλιγμα" των καταστάσεων γύρω μας και φαίνεται να υπάρχει μια τάση που θέλει τις επικρατούσες λέξεις, προσαρμοσμένες στη μόδα της εποχής, να απαλύνουν τον πόνο και να χρυσώνουν το χάπι.
Δείτε μερικά παραδείγματα:
Το "Υπουργείο Δημόσιας Τάξης" μετονομάζεται σε "Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη".
Η "επιχειρηματική ανάπτυξη" ταυτίζεται με την "πράσινη ανάπτυξη".
Το ευαίσθητο θέμα "αμφισβητούμενες περιοχές" μεταφράζεται ως "γκρίζες ζώνες" κ.α.
Φαίνεται ότι κάποιοι γνωρίζουν καλά αυτό το παιχνίδι, καθώς αποδεικνύεται στην πορεία ότι οι λέξεις που επικρατούν είναι αυτές που τελικά θα διαμορφώσουν τον εγκέφαλο, τον ψυχισμό και, κατά συνέπεια, το ενεργειακό δυναμικό εκείνων που έχουν πραγματικά τη δυνατότητα να αλλάξουν τον κόσμο. Στην ουσία, αντικαθιστώντας μία λέξη με μία άλλη παραπλήσια σε νόημα αλλά λιγότερο "βαριά" στο άκουσμα, δημιουργείς ένα είδος αποσυμπίεσης μιας κατάστασης που, αναπόφευκτα, κάποια στιγμή θα οδηγούσε σε ουσιαστικές αλλαγές. Ο αντίλογος, βέβαια, σε αυτό είναι ότι οι θετικές στο άκουσμα λέξεις, αυτομάτως διαμορφώνουν μια θετικότερη πραγματικότητα. Αυτό ισχύει μόνο στον βαθμό που πίσω από κάθε θετική λέξη υπάρχει πραγματικό αντίκρισμα, κάτι που τα "τσακάλια" αυτού του κόσμου αγνοούν ή περιφρονούν επιδεικτικά. Μέχρι, φυσικά, να έρθει η ώρα που θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες αυτής τους της ατασθαλίας. Βλέπετε, η ζωή πολλές φορές τους αναγκάζει να πέσουν μέσα στον λάκκο που έχουν οι ίδιοι σκάψει.
7. Τεχνική του Δούρειου Ίππου
Σαν συνέχεια του "παιχνιδιού" με τις λέξεις, εδώ έχουμε την εισαγωγή λέξεων - κυρίως μέσω των δελτίων ειδήσεων - με ένα πολύ περίεργο (έως ύποπτο) υπόβαθρο. Λέξεις που, όταν περνούν στο συλλογικό ασυνείδητο, ανακλούν όλα τα δυσμενή και επιζήμια για την ψυχική υγεία χαρακτηριστικά γνωρίσματα, λειτουργώντας ως άλλοι Δούρειοι Ίπποι. Λέξεις που εξαπλώνονται σαν μάστιγα και σφυροκοπούν τα αυτιά μας και τον ψυχισμό μας: 'σκιά', 'μανία', 'νόσος', 'πανικός', 'πλοκάμια' και άλλα τέτοια "όμορφα" σερβίρονται καθημερινά από γυαλοκοπούντες σερβιτόρους-παρουσιαστές ως βασικό έδεσμα στο καθημερινό ειδησεογραφικό μενού.
Επίσης, η συνοχή του κάθε δελτίου, μόνο συνοχή δεν έχει στην πραγματικότητα. Η τραγική είδηση διαδέχεται την χαζοχαρούμενη και τούμπαλιν. Ο ψυχισμός του τηλεθεατή γίνεται ένα είδος γιο-γιο με τον τρόμο, την έκπληξη και τη χαρά να διαδέχονται το ένα το άλλο και ξανά από την αρχή. Τελικό αποτέλεσμα; Ο θεατής έχει απομείνει να κοιτά σαν ζαλισμένο κοτόπουλο την τηλεόραση, με τα νοσηρά "πλοκαμάκια" που λέγαμε παραπάνω, να έχουν τρυπώσει για τα καλά στον ψυχικό του κόσμο.
8. Τεχνική του Ταυτόχρονου Συντονισμού Εκπομπής
Εδώ, μάλλον έχουμε να κάνουμε περισσότερο με κάποιο περίεργο φαινόμενο και όχι τόσο με τεχνική που εφαρμόζεται συνειδητά από κάποιους. Παρατηρήστε όταν κάνετε ζάπινγκ στην τηλεόραση, πόσο συχνά εμφανίζεται η ίδια εννοιολογικά εικόνα ή ιδέα ή λέξη σχεδόν σε κάθε κανάλι και μέσα στο σύντομο χρονικό διάστημα που διαρκεί το ζάπινγκ.
Για παράδειγμα, πείτε ότι παρακολουθείτε μία ταινία με γοργόνες. Αλλάζοντας κανάλι, θα παρατηρήσετε ότι είτε θα πέσετε σε άλλη παραπλήσια ταινία (αυτό βέβαια δεν είναι και τόσο περίεργο, αν λάβουμε υπόψη μας τον ανταγωνισμό μεταξύ των καναλιών), είτε θα πέσετε σε διαφημίσεις με γοργόνες είτε θα πέσετε σε εκπομπή που θα τύχει τη δεδομένη στιγμή να πει κάποιος τη λέξη "γοργόνα" ή κάτι σχετικό.
Θεωρούμε ότι πρόκειται για μία από τις πιο ύπουλες μεθόδους μαζικού συντονισμού, μιας και όποιο κανάλι και να παρακολουθήσεις, αργά ή γρήγορα, θα λάβεις την ίδια επαναλαμβανόμενη έννοια. Είναι, όμως, μάλλον απίθανο, αυτός ο συντονισμός να γίνεται συνειδητά από τους διαχειριστές των καναλιών, πράγμα που θα πρέπει να μας βάλει σε ακόμη περισσότερες σκέψεις. Τι είναι αυτό, λοιπόν, που παρεισφρέει στην πραγματικότητα μας μέσα από τους ενεργειακούς διακαναλικούς δρόμους;
Το ότι δεν είναι και πολύ καλό να βλέπουμε τηλεόραση το έχουμε ξαναπεί, αλλά το θέμα δεν είναι να αποστειρώσουμε πλήρως τον εαυτό μας - μιας και αυτό μάλλον θα μας κάνει περισσότερο ευάλωτους - αλλά να τον ωθήσουμε να αναπτύξει τα κατάλληλα "αντισώματα". Γι αυτό, το νου σας, τα αυτιά σας και τα μάτια σας!
9. Τεχνική Δημιουργίας Τεχνητού Μυστηρίου
Ο κόσμος μας δεν είναι αυτό που φαίνεται. Απ’ ό,τι φαίνεται, όμως, αυτή η παραδοχή έχει εξελιχθεί σε τέλειο άλλοθι για να προκύψουν πολλές ιστορίες μυστηρίου που αρχικά υπάρχουν αποκλειστικά και μόνο στα μυαλά αυτών που τις εκφράζουν.
Το πράγμα, συνήθως, λειτουργεί ως εξής: ο "αρχιμάγειρας" της εκάστοτε ιστορίας μυστηρίου παίρνει 2-3 βασικά υλικά της αυτής πραγματικότητας. Στη συνέχεια, τα ανακατεύει με τρόπο που έρχεται σε αντίθεση με εκείνον της βασικής συνταγής και, κατόπιν, προσθέτει μία σάλτσα δικής του επινόησης. Και ιδού το αποτέλεσμα! Ένα μυστήριο γεννιέται από το πουθενά. Το πρωτότυπο αυτό μυστήριο είναι από μόνο του αρκετό για να τραβήξει την προσοχή πολλών ανθρώπων. Στο κάτω κάτω είναι κάτι διαφορετικό. Όμως, όσο πιο πολλοί αρχίσουν και ασχολούνται με το ανύπαρκτο μυστήριο, τόσο πιο υπαρκτό αυτό γίνεται (διά της κβαντικής παρατήρησης βεβαίως βεβαίως). Η επιτυχία του όλου project εξαρτάται κυρίως από την ικανότητα του μάγειρα, αλλά και από το πόσο συνειδητοί είναι τελικά στις επιλογές τους οι πελάτες του μεγάλου εστιατορίου στην άκρη του σύμπαντος που λέγεται 'Αναζήτηση'.
Ομάδα Ονειρόκοσμος / oneirocosmos.gr ©
