Το εκκλησάκι στην είσοδο της σπηλιάς της Πεντέλης. Ένας θρυλικός τόπος μυστήριου...
Ίσως το πιο ενδιαφέρον 'σημάδι' που φωτογραφίσαμε στο εκκλησάκι της εισόδου της σπηλιάς της Πεντέλης. Γιατί η ματιά του Ερευνητή καραδοκεί, εκεί που δεν κοιτάει κανείς άλλος... ;)
Ομάδα Ονειρόκοσμος / oneirocosmos.gr ©
Ένα από τα καλά που ανέδειξε η ταλαίπωρη, κατά τα άλλα, τελευταία διετία, είναι η προσέγγιση της Επιστήμης από δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους (δύο εντελώς διαφορετικές κοσμοθεάσεις) που τόσο καλά κρύβονταν τα προηγούμενα χρόνια, αφού δεν υπήρχε κανένας λόγος για να εκτεθούν.
Η μία προσέγγιση (κοσμοάποψη) απέναντι στην επιστήμη, την θέλει να έχει τυφλή εμπιστοσύνη σε αυτήν και τα επιτεύγματα της ενώ η δεύτερη προσέγγιση (κοσμοάποψη) απέναντι στην επιστήμη, την θέλει να έχει επιφυλάξεις απέναντι της.
Το πρόβλημα, όμως, ως γνωστό, δεν είναι ζήτημα της επιστήμης ως επιστήμη, αλλά αυτών που την επανδρώνουν και τη χειρίζονται. Όλων αυτών των επιστημόνων, πανεπιστημιακών και δημόσιων λειτουργών που ορκίστηκαν στην εντιμότητα της Επιστήμης τους, αλλά και των κρατικών / ιδιωτικών παραγόντων, από την άλλη, που χειρίζονται και κατευθύνουν τον σκοπό της.
Τίτλος: "Ασύνδετος Χρόνος"
Συγγραφέας: Philip K. Dick
Είδος: Μυθιστόρημα - Επιστημονική Φαντασία
Εκδόσεις: Parsec
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
Το “Ασύνδετος Χρόνος” δεν είναι παρά ένα ακόμη αυθεντικά παράξενο μυθιστόρημα του Philip K. Dick, ενός τόσο ξεχωριστού και αγαπημένου συγγραφέα του χώρου της Επιστημονικής Φαντασίας κάποιων αλλοτινών καιρών. Μπορεί να μην το συνειδητοποιούμε στην καθημερινή μας ζωή, αλλά το 1959 που πρωτοεκδόθηκε το εν λόγω βιβλίο, απέχει τόσο πολύ από το σήμερα! Κυρίως, απέχει ως αίσθηση και ως πραγματικότητα περισσότερο, παρά χρονικά. Στις μέρες μας, καλώς ή κακώς, η πραγματικότητα τείνει εμφανώς να ξεπεράσει ακόμη και τα πιο “τραβηγμένα” σενάρια Ε.Φ. του περασμένου αιώνα. Αλλά αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη συζήτηση…
You were tired of living
The solitary way it ended up
Watchin' your whole life become
Love on the run
How much time are we given
To find someone and tear them all apart?
Carving our names in the bark
What have we done?
Ooh, just a loving song, a love I'm so afraid of
Like I'm in danger
When there ain't nobody else
Put my heart back on the shelf, turn into light
Took in all I was given
Erased it all to fake a work of art
Nothing to show for it all
Did I do my part?
