Όσοι άνθρωποι διαθέτουν μια υποτυπώδη αντίληψη και παρατηρητικότητα, διαπιστώνουν, εδώ και καιρό, ότι από το 2020 και την απαρχή της πανδημίας (;) του Covid-19 έως και σήμερα, τα γεγονότα τρέχουν απανωτά με ολοένα και αυξανόμενη ταχύτητα. Στροβιλίζονται σαν να μην υπάρχει αύριο, σαν κάποιος (ή κάτι) να τα κυνηγά.
Η επιτάχυνση αυτή ξεκίνησε με αφορμή την τρομοκράτηση γύρω από τον Covid-19, με τα γνωστά μέτρα εγκλεισμού και τα (εμμέσως πλην σαφώς εξαναγκαστικά) πειραματικά γενετικά τροποποιημένα σκευάσματα, προχωρώντας με φυσικές καταστροφές, σεισμούς, πόλεμο, σιδηροδρομικά δυστυχήματα (;), καταρρεύσεις τραπεζών, υπονοούμενες επικείμενες στενές επαφές τρίτου τύπου και ένα σωρό άλλα που πιθανότατα πρόκειται να ακολουθήσουν ή ακόμη και να παραταθούν σε βάθος χρόνου τα ήδη υφιστάμενα συμβάντα.
